 |
محمد بشیر کھٹانہ، گوجری
مترجم
|
دوجو حصو: اِک بھوت
انگریزی کہانی کو گوجری ترجمعو:
Brave little tailor
بہادر نکو درزی
دیو نکا درزی نا نال لے کے اُت بڑی نڑی پڑھیں تھیں اُنہ در آ گیو، ات اک ہور دیو وی تھو جہڑو اگ اپر سالم پیڈھ پکاوے تھو، دیو نے درزی نہ ہیر کے کہیو توں کھاہے کو۔
درزی نے سوچیو میرو نصیب اچھو ہے، سُکی وی روٹی تے جام کولوں ماس مچ چنگو ہے۔
رات کو کھانو کھاؤن توں بعد پہلا دیو نے درزی نا سوؤن جُگی منجی دسی جہڑی پڑی ہیٹھ کہلی وی تھی فر درزی نا کہیو ھون توں ات سکون نال سو سکے۔
منجی نکا درزی واسطے مچ بڑی تھی وہ چپ چپیتو اٹھیو تے زمی اپر سو گیو، ادھی رات نا دیو مڑ آیو اس کا ہتھ مانہ باری تھی، اس نے باری نال منجی اپر سٹ ماری تے منجی اک ہی وار مانہ ٹٹ گئی، یو نکو آدمی مر گیو دیو نے کہیو۔
دوجے دیہاڑے سُبیل ہی دوہے دیو اُٹھ گیا، اک کہوں لگو ہوں پکھو ہاں آو بن در چلاں کھاؤن واسطے کہج لے کے آواں، انکی کہیڑھ نال نکو درزی آٹھ گیو تے او وی انکے کاہڈ ہو گیو۔
صبح بخیر درزی نے ہس کے کہیو، دیو سوچیں تھا درزی مر گیو ہے، او بھوت، او بھوت، چیخ مارتا نس گیا۔
بادشاہ کا دربار مانہ،
نکو درزی دیس مانہ ٹرتو پھرتو بادشاہ کا محل کول آ گیو، درزی مچ تھکیو وی تھو محل کے بہڑے کہا اپر سو گیو، لوکاں نے اس نا سوتا وا نا دیکھیو تے اسکا پٹہ اپر، اک ہی سٹ مانہ ست، لکھیو وی دیکھیو، انہاں نے خیال کیو یوہ تے کوئے مچ بہادر سپاہی ہے، چلاں بادشاہ نا دساں او اس نا ڈھک لیے کو۔
میں سنیو ہے توں مچ بہادر ہے، بادشاہ نے کہیو، درزی نے جواب دتو اس واسطے تے ہوں ات ایو ہاں، فر اپنا پٹا در اشارو کیو ہوں، اک ہی سٹ مانہ ست مار سکوں، خیر بادشاہ نت اسنا اپنی فوج کو سربراہ بنا دتو۔
سپاہی اس کولوں خوش نی تھا وے اس کولوں ڈریں تھا، کہج ہوے یو اک ہی سٹ مانہ ست مارے کو، سپاہی بادشاہ کول گیا، جناب ہم نا اس جنا کولوں ڈر لگے، اگر یو ات رہیو تے فر ہم ات نی رہساں، بادشاہ وی ڈر گیو تے دل ما سوچیو ہوں اس نا اتون نی چلا سکتو یو تے بڑو زور آور ہے منا وی مار سکے، فر اسکا دماغ مانہ اک سبیل آئی۔
منا تری مدد کی لوڑ ہے، بادشاہ نے درزی نہ کہیو، بن مانہ دو دیو ہیں جہڑا مرا لوکاں نا لٹیں تے کہراں نا ساڑیں، مرا سپاہی انہاں نا نی روک سکتا، توں انہاں نا مار کے مہاری جان چھڑا سکے، اگر توں چاہے تے اسکے بدلیہوں تنا ادھی سلطنت دیہوں کو تے میری اک ہی دیہی ہے توں اس نال بیاہ بھی کر سکے۔
ادھی سلطنت تے خوبصورت شہزادی نال بیاہ، درزی نے سوچیو تے ہس کے اپنا پٹہ در شارو کیو، ہوں، اک ہی سٹ مانہ ست مار سکوں، درزی نے بادشاہ نا کہیو ان دوہاں کی مرن کی خبر چہب ہی تنا مل جا ہے کی۔
بادشاہ نے کہیو مرا سو سپاہی ترا نال چلیں کا، درزی نے قہقو مار کے کہیو منا نی لوڑ۔
دیوہاں کوقتل
نکو درزی تے سو سپاہی محل توں روانہ ہو گیا، بہلا ہی وے بن مانہ پہچ گیا، نکا درزی نے سپاہیاں نا کہہو تم اتے انتظار کرو۔ درزی دوڑ کے بن مانہ گیو تے دوہاں دیو نا چہب ہی لوڑ لیا، جہڑا بوٹا ہیٹھ ستا وی تھا، درزی نے گیٹیاں نال اپنو چنتو پہر لیو، فر بوٹا اپر چڑھ کے اک ڈالی پر بیس گیوتے اک گیٹی لے کے انہاں بچوں اک دہو نا ماری، توں منا مارے دیو نے دوجا نا کہیو، میں تنا نی ماریو وے فر سو گیا، درزی اک ہور گیٹی دوجا اپر سٹی. دوجا دیو نے لہر نال کہیو ھون تیں منا ماریو ہے میں کہج نی کیو پہلا دیو نے کہہو، ہاں تیں ماریو ہے، نہ میں نی ماریو، خیر وے بوہستاں بوہستاں ہُٹ گیا تے فر لماں ہو گیا، نکا درزی نے اپنا چنتا بچوں اک بڑی گیٹی چن کے پہلا دیو اپر ماری تے دیو چھال مار کے اُٹھ گیو، توں کہلوں چاہے، دیو نے دوجا نا بوٹا در دھکو دتودوجا نے مڑ کے اس نہ دھکو دتواور کُہلن پے گیا۔
انہاں نے بوٹا جڑہوں پٹ کے ایکن دوجا نا مارنو شروع کر دتو، وے چہر تک ایکن دوجا نا مارتا رہیا تے اخیرزمی اپر چہڑھ گیا تے اتے مر گیا۔
درزی نے تلوار کڈھ کے انہاں کا جسم کا ٹکڑا کیا تیفر مڑ کے سپاہیاں در گیو۔دوہے دیو میں مار چھوڑیہا ہیں، انہاں نے بوٹا اکھیڑ کے منا مارن کی کوشش کی تھی پو وے مرے نہڑے بہی نی آ سکیا اور نہ ہی منا مار سکیا کیونکہ ہوں، اک ہی سٹ مانہ ست مار سکوں، سپاہی بن در ٹرہیا تے ات جا کے دیکھیودوہے دیو مواہا واہ زمی اپر پیا وی تھا۔ وے مڑ کے محل مانہ آیا تے بادشاہ نا دسیو۔ نکا درزی نے بادشاہ نا اپنو وعدو یاد دلایو تے کہیو، مری ادھی سلطنت وی دے تے شہزادی نال بیاہ وی کرا۔
۔۔۔۔۔۔جاری۔۔۔۔۔۔
بچاں کی انگریزی کہانی کو گوجری ترجمعو۔
مترجم: محمد بشیر کھٹانہ
